تکنولوژی هواپیما

 

هواپیما به هر نوع وسیله پروازی با بال های ثابت گفته می شود که از هوا سنگین تر باشد و بوسیه یک ملخ یا جت با سرعت بالا حرکت داده شود و بوسیله واکنش دینامیک هوا در مقابل بال هایش ساپورت شود.

اجزای اساسی هواپیما یک سیستم بال برای حفظ آن در حالت پرواز ، سطوح دم برای تثبیت بالها ، سطوح متحرک برای کنترل هواپیما در پرواز و یک نیروگاه برای تأمین نیروی لازم برای فشار هواپیما از طریق هوا است. پیشبینی های لازم در هنگام باقی مانده بر روی زمین و هنگام برخاستن و فرود باید در نظر گرفته شود. بیشتر هواپیماها دارای بدنه محصور شده برای قرار دادن خدمه ، مسافران و محموله هستند. کابین خلبان جایگاهی است که خلبان از طریق آن از کنترل ها و ابزارها برای پرواز هواپیما بهره می برد.

 

اصول پرواز و عملیات هواپیما

آیرودینامیک

یک هواپیما در پرواز مستقیم و بدون تغییر سطح پرواز ، چهار نیرو دارد که بر روی آن عمل می کنند. (در هنگام چرخش ، پایین آمدن و بالا رفتن ، نیروهای اضافی نیروهای دیگری نیز نقش بازی می کنند)

این نیروها به این صورت هستند: لیفت ، یک نیروی رو به بالا است. درگ ، یک نیروی بازدارنده در برابر لیفت و اصطکاک هواپیما است که در هوا حرکت می کند. وزن ، تأثیر نیروی جاذبه بر روی هواپیما است. تراست که توسط سیستم پیشرانش فراهم می شود (یا در مورد هواپیماهای بدون نیرو ، با استفاده از نیروی جاذبه برای افزایش ارتفاع به سرعت). درگ و وزن عناصر ذاتی در هر جسم ، از جمله هواپیما هستند. لیفت و تراست عناصری هستند که به صورت مصنوعی ایجاد شده اند تا بتوانند هواپیما را قادر به پرواز کنند.