خیلی وقتها با خودم می گفتم چی می شد اگه ...
یعنی یه جورایی در گذشته باقی مونده بودم و همش حسرت گذشته را می خوردم. بعدا به این نتیجه رسیدم که اگر بخوام همیشه در گذشته باقی بمونم ، آینده ای هم نخواهم داشت. کم کم تونستم از گذشته خلاص بشم و فقط از گذشته درس بگیرم.
حالا سعی می کنم نگاهم فقط به آینده باشد و فردا نیز حسرت امروز را نخورم.
هر کاری که به نظر صحیح است را انجام می دهم و از لحظه لحظه رندگی ام در حد توانم استفاده می کنم.
امیدوارم هیچکدام از ما در گذشته باقی نمانیم.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.